Pierwotnym powodem zaludnienia tego miejsca było wydobywanie rud, złota i drzewa oraz rozwój szklarstwa. Pierwsze pisemne wzmianki pochodzą z roku 1352. Wysokie nad Izerą po raz pierwszy nazwane było miastem w roku 1354, chwilę przed tym założyli go panowie z Waldsztejna. Miejski herb pochodzi z końca 16. stulecia.
Aż do roku 1848, kiedy miasto dotknął wielki pożar, podczas którego spłonęło 142 domów, 63 stodół, drewniany ratusz oraz roztopiły się dzwony z roku 1586 i 1673, miasto to należało do semilskiej posiadłości. Obszar ten jest częścią składową Żelaznobrodskiej wierzchowiny, i zajmuje północno-zachodnią część powiatu Semily. Miasto leży nad głębokimi dolinami w wysokości 692 m n.p.m. Od tego położenia wyprowadzono również jego nazwę. Klimat na Wysocku ma dobitny górski charakter. I jest atrakcyjnym podgórskim wypoczynkowo-sportowym ośrodkiem sportów zimowych oraz ruchu turystycznego.
Bardzo duże znaczenia ma tutaj dział zdrowotny, a zwłaszcza specjalizacja miejcowego szpitalu na plastykę ręki. Większość obywateli obecnie dojeżdża do pracy, pozostali są zatrudnieni między innymi dziedzinie usług, zdrowia, szkolnictwie oraz rolnictwie. Do głównych zabytków kulturalnych należy kościół Św. Katarzyny z roku 1725 - 1743, z którego pochodzi najstarszy zabytek Wysockiego, toteż polychromowana socha drewniana Madonny z pierwszej połowy 14. stulecia. Następnym zabytkiem godnym uwagi jest całodrzew nr. 51, który jest pokazem cembrowanej architektury ludowej typu karkonoszskiego, murowana posesja oraz domy w stylu klasycznym. Znajduje się tutaj również Krajoznawcze muzeum, w którym najbardziej podziwianym eksponatem jest betlem J. Metelki. Miasto cieszy się długą tradycją teatralną, w roku 1786 został tutaj założony pierwszy teatr ochotniczy w Czechach.
CZ
DE
EN
